- PEYVEND
- f. Ulaşma, varma, vasıl olma. * Bağ, alâka
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
aşlatmak — etâm etmek, aş ve tâm yedirmek, ağac aşılmak, peyvend … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağ — (bağu) bağ, gülistan, çar bağ; sargı, çember, pübek, kemer u kemerçe, peyvend, akd, kurre … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikamak — ukde, peyvend, bağ etmek, bağlamak, bend etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilişmek — bend, peyvend olmak, bağlanmak … Çağatay Osmanlı Sözlük